Текст 16 #
श्री-परीक्षिद् उवाच—
इति श्रुत्वा तु सहसा धैर्यं कर्तुम् अशक्नुवन् ।
लज्जितो द्रुतम् उत्थाय नारदस्य मुखं हरः ।
कराभ्यां पिदधे धार्ष्ट्यं मम तन् न वदेर् इति ॥ १६ ॥
इति श्रुत्वा तु सहसा धैर्यं कर्तुम् अशक्नुवन् ।
लज्जितो द्रुतम् उत्थाय नारदस्य मुखं हरः ।
कराभ्यां पिदधे धार्ष्ट्यं मम तन् न वदेर् इति ॥ १६ ॥
рӣ-парӣкшид увча
ити рутв ту сахас дхаирйа картум а акнуван
ладжджито друтам уттхйа нрадасйа мукха хара
карбхй пидадхе дхршйа мама тан на вадер ити
ити рутв ту сахас дхаирйа картум а акнуван
ладжджито друтам уттхйа нрадасйа мукха хара
карбхй пидадхе дхршйа мама тан на вадер ити
Продолжил Парикшит:
- Слова услышав эти, Шива гнев сменил на ласку. Он удобно сел и, затворив уста ладонью старцу, молвил пристыженно:
- Я прошу, не поминай мою гордыню.