Текст 125 #
प्रद्युम्नाद् रम्य-रूपः प्रभु-दयिततरोऽप्य् एष कृष्णोपभुक्तैर् वन्य-स्रक्-पीत-पट्टांशुक-मणि-मकरोत्तंस-हारादिभिस् तैः ।
नेपाथ्यैर् भूषितोऽस्मान् सुखयति सततं देवकी-नन्दनस्य भ्रान्त्या सन्दर्शनेन प्रिय-जन-हृदयाकर्षणोत्कर्ष-भाजा ॥ १२५ ॥
नेपाथ्यैर् भूषितोऽस्मान् सुखयति सततं देवकी-नन्दनस्य भ्रान्त्या सन्दर्शनेन प्रिय-जन-हृदयाकर्षणोत्कर्ष-भाजा ॥ १२५ ॥
прадйумнд рамйа-рӯпа прабху-дайитатаро ’пй еша кшопабхуктаир ванйа-срак-пӣта-паука-маи-макароттаса-хрдибхис таи
непатхйаир бхӯшито ’смн сукхайати сатата девакӣ-нанданасйа бхрнтй сандаранена прийа-джана-хдайкаршаоткарша-бхдж
непатхйаир бхӯшито ’смн сукхайати сатата девакӣ-нанданасйа бхрнтй сандаранена прийа-джана-хдайкаршаоткарша-бхдж
Уддхава даже благолепнее Прадьюмны и более Прадьюмны Кришне дорог. Смешно сказать, украшенного в дорогих каменьях и с жемчужной нитью на груди, с венками полевых цветов, в убранстве золотых шелков, с серьгами в виде океанских рыб, мы, зачарованные, принимаем Уддхаву за Сына Деваки нередко. Воистину, средь ближних Господа Уддхаве красотою равных нет.