Текст 123

Текст 123 #

श्री-परीक्षिद् उवाच—
शृण्वन्न् असौ तत् पर-दुःख-कातरः कण्ठे गृहीत्वा मृदुल-स्वभावकः ।
रामं महा-दीनवद् अश्रु-धारया धौताङ्ग-रागोऽरुदद् उच्च-सुस्वरम् ॥ १२३ ॥
рӣ-парӣкшид увча
ванн асау тат пара-дукха-ктара кахе гхӣтв мдула-свабхвака
рма мах-дӣна-вад ару-дхрай дхаутìга-рго ’рудад учча-сусварам

Продолжил Парикшит:

- Шри Кришна прислонился к Брату, и заплакал, будто человек, вдруг ососзнавший, что он жизнь свою сгубил напрасно. Из очей Его прекрасных слезы потекли, смывая тени и смывая алую румяну на щеках.