Тексты 195-196 #
श्वफल्क-पुत्रो भगवत्-पितृव्यः स नीरस-ज्ञान-विशुष्क-चेताः ।
वृद्धो दयार्द्रान्तरता-विहीनः कंसस्य दौत्ये ’भिरतो व्रजे यन् ॥ १९५ ॥
वृद्धो दयार्द्रान्तरता-विहीनः कंसस्य दौत्ये ’भिरतो व्रजे यन् ॥ १९५ ॥
सञ्चिन्तयन् कृष्ण-पदाम्बुज-द्वयं तस्य प्रकर्षातिशयं न्यवर्णयत् ।
गोपी-महोत्कर्ष-भरानुवर्णनैस् तल्-लोलितो धार्ष्ट्यम् अभावयन् हृदि ॥ १९६ ॥
गोपी-महोत्कर्ष-भरानुवर्णनैस् तल्-लोलितो धार्ष्ट्यम् अभावयन् हृदि ॥ १९६ ॥
вапхалка-путро бхагават-питвйа са нӣраса-джна-виушка-чет
вддхо дайрдрнтарат-вихӣна касасйа даутйе ’бхирато врадже йан
вддхо дайрдрнтарат-вихӣна касасйа даутйе ’бхирато врадже йан
сачинтайан кша-падмбуджа-двайа тасйа пракарштиайа нйаварайат
гопӣ-махоткарша-бхарнуваранаис тал-лолито дхршйам абхвайан хди
гопӣ-махоткарша-бхарнуваранаис тал-лолито дхршйам абхвайан хди
Когда Акрура, сын Свапхалки, дядя Кришны, умудренный праздным и холодным знанием, отправиться во Враджу должен был, чтобы исполнить гнусное веленье Камсы, он принялся раздумывать о Кришне, о чертах наружности Его и нраве. И тогда его доселе каменное сердце вдруг забилось часто и потом затрепетало вдруг, когда он помянул возлюбленных подружек Кришны. В мгновенья те не ведал он о дерзости своей и кроток был и светел духом и смиренен.