Тексты 32-34 #
प्रहर्षाकुलम् आत्मानं विष्टभ्य पुरतो व्रजन् ।
प्राप्नुवं कृष्ण कृष्णेति स-वैयग्र्यं निरन्तरम् ॥ ३२ ॥
प्राप्नुवं कृष्ण कृष्णेति स-वैयग्र्यं निरन्तरम् ॥ ३२ ॥
कीर्तयन्तं रुदन्तं च निविष्टं वृद्धम् एकलम् ।
तस्मात् प्रयत्न-चातुर्यैर् अश्रौषं गद्गदाक्षरात् ॥ ३३ ॥
तस्मात् प्रयत्न-चातुर्यैर् अश्रौषं गद्गदाक्षरात् ॥ ३३ ॥
गोप-राजस्य नन्दस्य तच् छ्री-कृष्ण-पितुः पुरम् ।
तच्-छब्द-श्रुति-मात्रेण व्यमुह्यं हर्ष-वेगतः ॥ ३४ ॥
तच्-छब्द-श्रुति-मात्रेण व्यमुह्यं हर्ष-वेगतः ॥ ३४ ॥
прахаршкулам тмна вишабхйа пурато враджан
прпнува кша кшети са-ваийагрйа нирантарам
прпнува кша кшети са-ваийагрйа нирантарам
кӣртайанта руданта ча нивиша вддхам екалам
тасмт прайатна-чтурйаир арауша гадгадкшарт
тасмт прайатна-чтурйаир арауша гадгадкшарт
гопа-рджасйа нандасйа тач чхрӣ-кша-питу пурам
тач-чхабда-рути-мтреа вйамухйа харша-вегата
тач-чхабда-рути-мтреа вйамухйа харша-вегата
Стараясь виду не подать, что бесконечно счастлив, к городу направился я тут же. И в пути мне встретился старик на камне слезно призывавший: "Кришна! Кришна!". Мне трудов немалых стоило его уговорить печаль свою поведать. Голосом, срывающимся на рыданья, он мне рассказал, что город сей принадлежит пастушьему вождю Шри Нанде, и что Кришне тот приходится отцом.