Текст 126 #
এই পদ গায় মুকুন্দ মধুর সুস্বরে ।
শুনিয়া প্রভুর চিত্ত অন্তরে বিদরে ॥১২৬॥
শুনিয়া প্রভুর চিত্ত অন্তরে বিদরে ॥১২৬॥
эи пада гйа мукунда мадхура сусваре
уний прабхура читта антаре видаре
уний прабхура читта антаре видаре
В голосе Мукунды было столько надрывности и отчаяния, что сердце Махапрабху рвалось на части.