Текст 63 #
নবান্বুদ লসদ্ দ্যুতির্নবতড়িন্মনোজ্ঞাম্বরঃ
সুচিত্রমুরলীস্ফুরচ্ছরদমন্দচন্দ্রাননঃ ।
ময়ূরদলভূষিতঃ সুভগতারহারপ্রভঃ
স মে মদনমোহনঃ সখি তনোতি নেত্রস্পৃহাম্ ॥৬৩॥
সুচিত্রমুরলীস্ফুরচ্ছরদমন্দচন্দ্রাননঃ ।
ময়ূরদলভূষিতঃ সুভগতারহারপ্রভঃ
স মে মদনমোহনঃ সখি তনোতি নেত্রস্পৃহাম্ ॥৬৩॥
навмбуда-ласад-дйутир нава-таин-маноджмбара
сучитра-муралӣ-спхурач-чхарад-аманда-чандрнана
майӯра-дала-бхӯшита субхага-тра-хра-прабха
са ме мадана-мохана сакхи таноти нетра-спхм
сучитра-муралӣ-спхурач-чхарад-аманда-чандрнана
майӯра-дала-бхӯшита субхага-тра-хра-прабха
са ме мадана-мохана сакхи таноти нетра-спхм
«Подруга дорогая! Господин Мой ослепительнее тучи грозовой в лучах заката. Ярче молнии Его наряд. Он с флейтою у алых губ прекраснее Луны осенней. Шея Его перевита ниткой жемчугов. И в тёмно-огненные кудри Милого перо павлинье вдето. Очи Мои жаждут лицезреть Того, кто чарами Своими обольщает бога всемогущего любви».